Refrakter malzeme üretimi

Refrakter malzeme üretimi, üretim yöntemine bağlı olarak değişiklik gösteren bir husustur. Refrakterler; polimer reçine, oksit tozu ve ince grafit tabakaları gibi çok sayıda farklı malzemeden oluşur. Bu malzemeleri refrakter haline getirmek için kullanılan iki temel yöntem vardır. Bunlar; füzyon döküm ve toz prosesidir. Her iki üretim metodunda da amaç, termal dayanımı azaltmadan ekonomik bir performans elde etmektir. Bu metotları ayrı ayrı değerlendirecek olursak:

Toz Proses Yöntemi : Refrakter malzeme üretimi için tercih edilen geleneksel metot budur. Refrakter hammaddeleri; ilk önce kırıcılardan geçirilerek taneler, daha sonra da değirmenlerden geçirilerek toz haline getirilir. Gerekli yoğunlukta harmanlama işlemi gerçekleştirildikten sonra, bağlayıcı malzemeler bu karışıma ilave edilir. Bu aşamadan sonra, arzu edilen boyutlara göre refrakter malzemeler kalıplara yerleştirilir. Son aşama, preslerde sıkıştırmak, kurutmak ve pişirmekten ibarettir. Bu açıdan, toz proses yöntemiyle refrakter malzeme üretimi seramik üretimiyle hemen hemen aynıdır. Bu yöntem ile iri taneli veya ince taneli refrakter malzeme üretmek mümkündür. İri taneli refrakterler genellikle tuğla şeklinde olur. İnce taneli refrakterler ise daha ince işlerde (tüpler, tabaklar, vs.) kullanılır.

Füzyon Döküm Yöntemi : Refrakter malzeme üretimi için ergitme yöntemi, çok tercih edilen bir metot değildir. Zira metaller için ergitme makul bir yöntem olmasına rağmen, refrakter malzemeler için bazı dezavantajları vardır. Bu dezavantajları çok daha yüksek bir erime sıcaklığı gerekmesi ve küçülme oranlarının yüksek olması şeklinde belirlemek mümkündür. Bunlara ek olarak, füzyon döküm refrakter malzeme üretimi, geleneksel yönteme kıyasla çok daha pahalıdır. Yine de, bu metot ile üretilen refrakter malzemelerin bazı avantajları vardır. Yüksek kimyasal direncin (asit / cüruf) gerektiği yerlerde, füzyon döküm yöntemi daha iyi sonuçlar vermektedir. Bu yöntem ile üretilen refrakterler, en çok cam ergitme fırınlarında kullanılır. Diğer bir deyişle, yüksek sıcaklıklardan çok kimyasal direnç önem taşıyorsa, füzyon döküm yöntemi tercih edilmektedir. Bu metotta, ince öğütülen hammaddeler bir ark fırınında ergitilir ve istenen boyuttaki kalıplara dökülür. Kalıplar, kum veya grafitten imal edilmektedir.